| Autor |
Wiadomość |
| Gość |
 Wysłany: Sob 18:25, 17 Wrz 2011 Temat postu: |
|
 |  | Może i ciekawe, ale jakoś nie do końca trawię polską literaturę... Może to tylko uprzedzenie... Nie wiem sam;) |
|
|
|
| luna |
| Wysłany: Pon 21:13, 25 Paź 2010 Temat postu: |
|
Zacytuję samą siebie:
| | Wampir po raz pierwszy wychodzi z cienia, nie jest tylko obłędem jednostek, zawstydzonych przed swoim środowiskiem, trzymających swoje doświadczenia w tajemnicy - wampir jest tak silny staje się obłędem tłumu.
Być może ma to związek z czerpaniem sił od szatana - Reymont wplata bowiem również wątek satanistyczny, część bohaterów jego powieści czci Bafometa. Sam Bafomet nawet pojawia się i choć z jednej strony jest bardzo groźny i wyniosły, uosabiając pychę i egoizm, to zarazem jest bardzo smutny - a więc ludzki. Nie dość, że nastrój "Wampira" jest niezwykle ponury i pesymistyczny, to wątek tego demona dodatkowo pogłębia to wrażenie. |
Całość tekstu tutaj: http://blood-luna.ovh.org/index2.php?ID=artykuly/recenzja7
Polecam lekturę.  |
|
|
| kenshirou |
| Wysłany: Pon 16:09, 25 Sty 2010 Temat postu: |
|
| | Mnie nie wiem co by się musiało stać, żebym zaczęła czytać polskie książki. Z reguły ici nie lubię, chociaż czasami trafi się coś świetnego. Ale rzadko, niestety. |
Uprzedzenia do polskiej literatury wynikają za pewne - tak jak u mnie - z faktu przymusowego czytania (tudzież "zapoznania się z treścią") lektur szkolnych. Abstrachując od wampirów, to czytałem kiedyś "Potop" i mi się podobał, ale jako zadanej lektury w życiu bym nie przeczytał ^^
| | Mnie się podobało, choć z wampirami to to raczej nie wiele ma wspólnego |
Dla fanów "prawdziwych" powieści o wampirach, którzy lubią ssanie krwi etc. etc. "Wampir" Reymonta faktycznie może nie być najlepszą ksiażką, ale jednak jest dość silnie związana nie tyle z samymi wampirami, co z motywem wampiryzmu w ogóle.
| | Więc co tam było takiego, że autor nazwał książkę "Wampir"?? |
"Wampir" jest związany ogólnie z motywem wampiryzmu. Zenon spotyka(?) w Londynie rudowłosą (sic!) kobietę, której towarzystwa dotrzymuje czarna puma. Owa kobieta - Daisy - to tytułowy wampir (choć tytuł można rozumieć w szerszym znaczeniu). Ciężko tak zawrzeć w kilku słowach sens książki, najlepiej ją przeczytać ;] Na prawdę polecam! Szczególnie, jeżeli ktoś interesuje się nie tylko samymi wampirami, ale także ogólnie fantastyką, ezoteryką i Szatanem ;] |
|
|
| Karis |
| Wysłany: Sob 1:08, 27 Sty 2007 Temat postu: |
|
| Mnie nie wiem co by się musiało stać, żebym zaczęła czytać polskie książki. Z reguły ici nie lubię, chociaż czasami trafi się coś świetnego. Ale rzadko, niestety. |
|
|
| Luminara |
| Wysłany: Sob 19:44, 20 Sty 2007 Temat postu: |
|
| | Mnie się podobało, choć z wampirami to to raczej nie wiele ma wspólnego |
Więc co tam było takiego, że autor nazwał książkę "Wampir"?? |
|
|
| Irene |
| Wysłany: Pią 21:18, 19 Sty 2007 Temat postu: |
|
| Mnie się podobało, choć z wampirami to to raczej nie wiele ma wspólnego. Ale czytało się nawet przyjemnie. Myślę nawet by przeczytać jeszcze raz... |
|
|
| Lestacik |
| Wysłany: Wto 0:32, 16 Sty 2007 Temat postu: |
|
| Może i ciekawe, ale jakoś nie do końca trawię polską literaturę... Może to tylko uprzedzenie... Nie wiem sam;) |
|
|
| Luminara |
| Wysłany: Pon 22:37, 15 Sty 2007 Temat postu: Wampir - Władysław Stanisław Reymont |
|
| | Swoistą daniną na rzecz ekscentrycznych i nadzwyczajnych nastrojów epoki stała się powieść Wampir (1911), świadcząca o zainteresowaniach okultystycznych pisarza, rzeczywiście znanych jego biografom. W tejże powieści spożytkował autor swe notatki z pobytu w Londynie w roku 1894. Reymont wyjeżdżał wówczas z Warszawy w towarzystwie lekarza homeopaty, który udawał się do Londynu na zjazd teozofów.(...)
Zenon(głowny bohater) jest literatem, sławnym pisarzem angielskim, który wyjechał z Polski. Uzyskuje wielki sukces literacki w Anglii, pisząc pod pseudonimem Walter Brown. Zauroczony piękną i demoniczną Daisy staje się rozdarty między dwiema skrajnymi siłami, dwiema kobietami: anielską Betsy i diabelską Daisy. W stałej pogoni za nieznajomą, zaniedbuje kontakty przyjacielskie i rodzinne, aż w końcu zapomina o swojej narzeczonej Betsy i pisarskich zobowiązaniach.(...)
Wampir jest piękną powieścią, która może stanowić wspaniały portret człowieka zagubionego, którego pochłania wielkie miasto – potwór. To także rys człowieka owładniętego obsesyjną, bezgraniczną miłością, która doprowadza do samounicestwienia bohatera. To w końcu studium człowieka, który powoli zatraca własną osobowość, własną wolę i poddaje się nieznanej, pięknej sile wiodącej go ku Nieznanemu.
Lektura obowiązkowa dla wampiromaniaków |
Kosztuje grosze na Allegro |
|
|
