Wampir - Władysław Stanisław Reymont

Cytat:

Swoistą daniną na rzecz ekscentrycznych i nadzwyczajnych nastrojów epoki stała się powieść Wampir (1911), świadcząca o zainteresowaniach okultystycznych pisarza, rzeczywiście znanych jego biografom. W tejże powieści spożytkował autor swe notatki z pobytu w Londynie w roku 1894. Reymont wyjeżdżał wówczas z Warszawy w towarzystwie lekarza homeopaty, który udawał się do Londynu na zjazd teozofów.(...)

Zenon(głowny bohater) jest literatem, sławnym pisarzem angielskim, który wyjechał z Polski. Uzyskuje wielki sukces literacki w Anglii, pisząc pod pseudonimem Walter Brown. Zauroczony piękną i demoniczną Daisy staje się rozdarty między dwiema skrajnymi siłami, dwiema kobietami: anielską Betsy i diabelską Daisy. W stałej pogoni za nieznajomą, zaniedbuje kontakty przyjacielskie i rodzinne, aż w końcu zapomina o swojej narzeczonej Betsy i pisarskich zobowiązaniach.(...)

Wampir jest piękną powieścią, która może stanowić wspaniały portret człowieka zagubionego, którego pochłania wielkie miasto – potwór. To także rys człowieka owładniętego obsesyjną, bezgraniczną miłością, która doprowadza do samounicestwienia bohatera. To w końcu studium człowieka, który powoli zatraca własną osobowość, własną wolę i poddaje się nieznanej, pięknej sile wiodącej go ku Nieznanemu.
Lektura obowiązkowa dla wampiromaniaków

Kosztuje grosze na Allegro

Post został pochwalony 0 razy

Może i ciekawe, ale jakoś nie do końca trawię polską literaturę... Może to tylko uprzedzenie... Nie wiem sam;)

Post został pochwalony 0 razy

Mnie się podobało, choć z wampirami to to raczej nie wiele ma wspólnego. Ale czytało się nawet przyjemnie. Myślę nawet by przeczytać jeszcze raz...

Post został pochwalony 0 razy

	Irene napisał:
	Mnie się podobało, choć z wampirami to to raczej nie wiele ma wspólnego

Więc co tam było takiego, że autor nazwał książkę "Wampir"??

Post został pochwalony 0 razy

Mnie nie wiem co by się musiało stać, żebym zaczęła czytać polskie książki. Z reguły ici nie lubię, chociaż czasami trafi się coś świetnego. Ale rzadko, niestety.

Post został pochwalony 0 razy

	Karis napisał:
	Mnie nie wiem co by się musiało stać, żebym zaczęła czytać polskie książki. Z reguły ici nie lubię, chociaż czasami trafi się coś świetnego. Ale rzadko, niestety.

Uprzedzenia do polskiej literatury wynikają za pewne - tak jak u mnie - z faktu przymusowego czytania (tudzież "zapoznania się z treścią") lektur szkolnych. Abstrachując od wampirów, to czytałem kiedyś "Potop" i mi się podobał, ale jako zadanej lektury w życiu bym nie przeczytał ^^

	Irene napisał:
	Mnie się podobało, choć z wampirami to to raczej nie wiele ma wspólnego

Dla fanów "prawdziwych" powieści o wampirach, którzy lubią ssanie krwi etc. etc. "Wampir" Reymonta faktycznie może nie być najlepszą ksiażką, ale jednak jest dość silnie związana nie tyle z samymi wampirami, co z motywem wampiryzmu w ogóle.

	Luminara napisał:
	Więc co tam było takiego, że autor nazwał książkę "Wampir"??

"Wampir" jest związany ogólnie z motywem wampiryzmu. Zenon spotyka(?) w Londynie rudowłosą (sic!) kobietę, której towarzystwa dotrzymuje czarna puma. Owa kobieta - Daisy - to tytułowy wampir (choć tytuł można rozumieć w szerszym znaczeniu). Ciężko tak zawrzeć w kilku słowach sens książki, najlepiej ją przeczytać ;] Na prawdę polecam! Szczególnie, jeżeli ktoś interesuje się nie tylko samymi wampirami, ale także ogólnie fantastyką, ezoteryką i Szatanem ;]

Post został pochwalony 0 razy

Zacytuję samą siebie:

Cytat:

Wampir po raz pierwszy wychodzi z cienia, nie jest tylko obłędem jednostek, zawstydzonych przed swoim środowiskiem, trzymających swoje doświadczenia w tajemnicy - wampir jest tak silny staje się obłędem tłumu.
Być może ma to związek z czerpaniem sił od szatana - Reymont wplata bowiem również wątek satanistyczny, część bohaterów jego powieści czci Bafometa. Sam Bafomet nawet pojawia się i choć z jednej strony jest bardzo groźny i wyniosły, uosabiając pychę i egoizm, to zarazem jest bardzo smutny - a więc ludzki. Nie dość, że nastrój "Wampira" jest niezwykle ponury i pesymistyczny, to wątek tego demona dodatkowo pogłębia to wrażenie.

Całość tekstu tutaj: [link widoczny dla zalogowanych]

Polecam lekturę. wink

Post został pochwalony 0 razy

	Lestacik napisał:
	Może i ciekawe, ale jakoś nie do końca trawię polską literaturę... Może to tylko uprzedzenie... Nie wiem sam;)